Yong Mao en Thomas Fink, twee fysici afkomstig van Cambridge University, hebben ruim 10 jaar geleden een studie uitgevoerd naar het knopen van de stropdas. Deze studie is mede gepubliceerd in de Nature and Physica in 1999 genoemd A Mathematical Theory of Tie Knots.
Hierdoor worstelen wij al jaren met de 85, volgens de vastgestelde formules middels de wetten van atoomfysica, manieren om een stropdas te knopen. Yong Mao en Thomas Fink hebben op deze manier de zogenoemde DNA structuur van de stropdas knoop blootgelegd. Wanneer iemand een stropdas aan het knopen is pleegt hij een aantal handelingen. Wanneer aan elke handeling een code wordt meegegeven ontstaan op deze manier 85 mogelijkheden waardoor vaak hele kleine verschillen ontstaan.
Maar de twee fysici gaan nog een stap verder. De 85 stropdasknopen zijn getoetst aan esthetische eisen, evenwicht en symmetrie. Aan deze eisen voldoen niet meer dan 15 knopen. Vier van deze knopen zijn wereldwijd bekend (Halve Windsor Knoop, Dubbele Windsor Knoop, Four in Hand en de Shelby of Pratt).
De Borelli Knoop of beter bekend als de Pim Fortuyn Knoop haalt de strenge eis van Thomas Fink en Yong Mao niet. Hij is te scheef en heeft hierdoor geen symmetrie. Ondanks de knoop afkomstig is uit Italie, hij is strijd met de esthetica.
